جوان و جوانه

تجربه هایی در نویسندگی رادیویی (4)

در این بخش من و شما به سراغ ویژگی کوتاه نوشتن برای نویسندگی در رادیو میپردازیم و اینکه چطور متن هایی که برای رادیو مینویسیم کوتاه باشند و این کوتاه نوشتن چه تاثیری بر روی مخاطب و شنونده داره  

ارسطو می‌گوید : «اثر هنری، اثری است که نه بتوان چیزی از آن کم و نه چیزی به آن اضافه کرد.» به نظر من، مطالب ارایه شده در وسایل ارتباط جمعی به‌ویژه رسانه‌های مکتوب نیز باید دارای این ویژگی باشند.

کمتر تردیدی در این اصل وجود داره که ارایه مطالب به زبان ساده، شفافیت در انتقال پیام و ایجاد جذابیت برای ترغیب مخاطبان از ضرورت‌های نوشتارهای رسانه‌ای است.

کج‌سلیقگی در ارایه پیام (شکل و محتوا)، جمله‌پردازی‌های پیچیده و سردرگم به جای ساده‌نویسی و مسایلی از این دست، می‌تواند فرهنگ شفاهی و نوشتاری مردم را دستخوش تغییر کنه . 

یک نویسنده ، علاوه بر اینکه باید تلاش کند مفهوم و پیام خود را به طور کامل به مخاطب منتقل کند، ضروری است برای تحقق هدف خود از حداقل واژه‌ها بهره ببره.

 اینجاست که نویسنده بزرگی چون ارنست همینگوی که البته تجربه روزنامه‌نگاری نیز دارد، می‌گوید: «نوشتن یک جمله درست، سخت‌ترین کار دنیاست.» خود او، شاهکارش یعنی کتاب «پیرمرد و دریا» را این‌گونه آغاز می‌کنه که : «پیرمردی تنها در قایقی در گلف‌استریم ماهی می‌گرفت و اکنون هشتاد و چهار روز بود که هیچ ماهی‌ای نگرفته بود.»

خوب میبینیم که  او ابتدای کتاب خود را همانند یک لید در خبری به سبک هرم وارونه آغاز کرده است و در حداقل واژه‌ها، خواننده را با کلیت ماجرا آشنا می‌کند. این به نوعی همان تعریفی است که ما از لید داریم؛ یعنی مهمترین عناصر خبر را در حداقل واژه‌ها بیان کنیم، به‌گونه‌ای که حتی خواننده با یک نفس به‌راحتی بتواند آن را بخواند.

پس اگر هدفمان از نوشتنِ مطلب تاثیرگذاری در مخاطب است، بیاییم با کوتاه‌نویسی شانس خواندن مطالب‌مان‌ را افزایش دهیم و در میان ارزش‌های خبری گوناگون، «کوتاه‌نویسی» را نیز به رسمیت بشناسیم.

جمله هایی در نویسندگی رادیویی ارزش دارند که برای شنیده شدن باشند و این همان ویژگی متون رادیویی است . 

متونی کوتاه و کلماتی که ویژه همه نوع مخاطبان باشد و فهم ان دشوار نباشد . 

کلماتی از درون همین مردم ... و این است که متنی به دل شنونده مینشیند . انگار که همین متن برای خودش نوشته شده ...