جوان و جوانه

یک روز پاییزی در گفتگویی ویژه با گوینده شبکه جوان

او کسی نیست بجز 

پیمان طالبی، یکی از گویندگان مطرح شبکه رادیویی جوان هست که بخاطر ویژگی تنالیته صداشون و هماهنگی اون با اجرا در شبکه رادیویی جوان ، از سال 1390 ،جذب این شبکه شد .

در ادامه گفتگوی ویژه ایشون رو در پاییز 92 و پاسخشون به سوالات رو میتونید بببینین 

زمان : بعد از پایان پخش زنده برنامه معجون

مکان : پخش شبکه رادیویی جوان

سلام جناب اقای طالبی 

خوب از اینجا شروع کنیم که چطور وارد شبکه رادیویی جوان شدید و کارتون رو اغاز کردید ؟، البته شاید از قبل بعضی از شنوندگان اطلاع داشته باشن ولی اینبار از زبان خودتون دوست داریم بدونیم : 

سلام 

من سال 85 به عنوان دانشجو وارد دانشگاه همدان شدم و همونجا وارد صدا و سیمای مرکز همدان شدم. هم مجری تلویزیون و هم گوینده رادیو بودم، گاهی در کنار آن گزارش های ورزشی و فوتبال هم انجام می دادم. در آن زمان به عنوان گزارشگر رادیو جوان در همدان با این شبکه همکاری می کردم.

اواخر سال 89 که درسم تمام شد و از همدان آمدم و در تهران به همکاری با رادیو جوان به عنوان گوینده ادامه دادم.

چرا این شبکه رو انتخاب کردین ؟

 هر کسی شیوه اجرایی خودش را می‌داند. من هم با توجه به سبک اجرا و تنالیته‌ی صدایم با سبک و سیاق برنامه‌های شبکه جوان همخوانی داشت، جذب این شبکه شدم. من هیچ وقت اجرایی با صدای پایین نداشتم و همیشه اجراهایم با صدای بلند، پر از انرژی و شور و هیجان زیاد همراه بوده که با برنامه‌های شبکه جوان هماهنگ و متناسب است.

در واقع هم من با رادیو جوان هماهنگم و هم رادیو جوان با من.

لحن و ادبیاتی که شما در برنامه معجون بکار میبرین به نظر شنونده های برنامه خیلی صمیمی و دوست داشتنی هست 

در واقع لحن صمیمی برنامه معجون، لحن و گویش حقیقی من است. همیشه سعی می‌کنم خیلی خشک و رسمی صحبت نکنم.

 لحن حاکم بر برنامه‌هایی مانند معجون در واقع همان زبان محاوره‌ای مردم در کوچه و خیابان است و همین همجنس بودن با مردم موجب همذات‌پنداری با مخاطب می شود. 

سبکی که من در این برنامه با مردم صحبت می کنم مثل این است که دو نفر در خیابان به صورت حقیقی در حال گفتگو با هم هستند.

ارتباط خودتون رو با مردم و بخصوص جوانان چطور حفظ میکنین ؟

من خودم را با مسائل روز وفق می‌دهم و می‌بینم و می شنوم که دغدغه جوان ها و هم سن و سال های خودم چیست و همان ها را به صورت یک سبکی در اجراهایم پیاده می‌کنم؛‌ مثلا اگر موضوع روز و دغدغه جوان ها بیکاری باشد، به طریقی آن را در اجرای خودم عنوان می‌کنم که من هم می دانم شما چه مشکلاتی دارید و همیشه سعی می کنم به‌روز باشم .

شما در شبکه برنامه های دیگه ای مثل 442 ، تیتر داغ رو اجرا میکنین و حتی قبلا برنامه کسی صدام میزنه که یه برنامه معارفی هست که طبیعتا این برنامه ها هر کدوم سبک و شیوه خاصی برای اجرا و جلب رضایت مخاطب دارن ، چطور سعی میکنین اجراهاتون یکنواخت نباشه ؟ 

من ادعا نمی کنم که گوینده موفقی هستم، اما به طور کلی یک گوینده موفق باید حتما انعطاف‌پذیر باشد.

سبک اجرایی که من در برنامه معجون دارم و ادبیاتی که به کار می برم یک ادبیات جوان پسند و عامیانه است ولی در برنامه هایی مانند «4.4.2» و «تیتر داغ» از ادبیات ورزشی ام استفاده می کنم. این دو با هم بسیار متفاوت است.

من حتی دو سال پیش ویژه برنامه ظهر عاشورا را هم اجرا کردم که سبک و حال و هوای کاملا متفاوتی داشت.

برای انجام چنین کارهای متفاوتی انعطاف پذیری زیادی نیاز است تا یک نفر بتواند خودش را از هر کدام از این سبک ها رهایی دهد و هر برنامه را با لحن اجرایی خاص خودش به بهترین نحو به اجرا بگذارد.

ممنون از پاسختون .