پیشکسوتی از رادیوجوان
اگر شنونده ثابت شبکه رادیویی جوان باشید حتما با او اشنا هستید
متولد 1329 در تهران
از 16 سالگی به رادیو آمد و اکنون موهای سفیدش حکایت از آن دارد که بیشتر از
45 سال خاک استودیو خورده و با امواج رادیو زندگی کرده است.
رادیو برایش عین زندگی است .
رفاقت او با جوانان در رادیو او را به چهره‌ای خاص در این زمینه تبدیل کرده است و شاید
این مساله مهم
باعث شده سال‌های سال با رادیو جوان همراه شود .
او کیست ؟
فریبرز گلبن از قدیمی های رادیو و هم اکنون تهیه کننده شبکه جوان
کسی است که باید اورا بیشتر شناخت
مردی که به احترام ، استاد گلبن صدایش میکنند .
گفتگوی ما این بار با
فریبرز گلبن
این بار شما رو دعوت میکنیم به گفتگویی با مرد قدیمی رادیو
شما از تهیه کننده های باسابقه و قدیمی رادیو هستید
بخصوص برای ما شنونده هایی که خیلی وقته با رادیو
همراهیم
با سابقه‌ای که شما در زمینه تهیه‌کنندگی دارید ، بهتر
است گفتگو را با این پرسش آغاز کنم که تعریف شما از
تهیه‌کنندگی چیست؟
تهیه‌کننده به نظر من مثل مربی تیم فوتبال است که عوامل را
جوری کنار هم می‌چیند که تیمش برنده شود.
تهیه‌کننده هم باید عوامل ساخت یک برنامه رادیویی را به
گونه‌ای کنار هم قرار دهد تا برنامه در جذب مخاطب موفق شود.
همه تهیه‌کنندگان رادیو شاید تجربه تولید برنامه‌های متفاوتی را داشته باشند، اما معمولا هر کدام در موضوع خاصی تبحر دارند. مخاطبان رادیو شما را به عنوان تهیه‌کننده طنز بیشتر می‌شناسند. چه اتفاقاتی باعث شد تا شما به عنوان تهیه‌کننده طنز معروف شوید؟
یک تهیه‌کننده باید همه‌کاره باشد، مثل یک پیانیست که نمی‌تواند بگوید من فقط
می‌توانم باخ بزنم یا فقط آهنگ روسی می‌زنم و آهنگ آلمانی را نمی‌توانم بزنم، بلکه
می‌تواند بگوید من تخصصم آهنگ روسی است اما بقیه آهنگ‌ها را هم می‌توانم بزنم.
یک تهیه‌کننده وقتی دوره‌ای می‌بیند و به رادیو معرفی می‌شود، باید همه کار بلد
باشد که بتواند برای همه مناسبت‌ها از عید نوروز گرفته تا ماه محرم و صفر، برنامه
تولید کند.
من به سبب این که سعی کردم سن ارگانیسم خود را کم کنم تا کودک درونم حفظ
شود، برنامه‌های طنز را نسبت به برنامه‌های دیگر بیشتر کار کردم. گرایش آدم‌ها در
این زمینه مهم است. من همه نوع برنامه تهیه می‌کنم، اما کار طنز را بیشتر بلدم و
علاقه‌ام به آن بیشتر است.
تهیه چه برنامه‌ای بیشتر از همه برنامه‌هایی که در این سال‌ها تهیه کرده‌اید، برایتان
لذتبخش بود؟
محتوای برنامه همیشه برایم مهم است. به نظرم برنامه باید برای مخاطب، پیام تازه‌ای
داشته باشد. گاهی این پیام را با یک برنامه طنز ارائه می‌کنم و لبخندی بر لب شنونده می‌نشانم و گاهی هم با پیامم اشکش را درمی‌آورم، چون این کار را هم بلدم.
علاقه شما به جوان‌ها باعث شد رادیو جوان را سال‌ها همراهی کنید؟ چه چیزی باعث
حضور شما از ابتدا در رادیو جوان شد؟
وقتی شبکه‌ها از هم تفکیک شدند و شبکه جوان به وجود آمد، قرار شد رادیویی‌ها
خود شبکه مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند.
من و دکتر لطیف که اولین مدیر رادیو جوان بودند، جزو کسانی بودیم که به رادیو جوان
رفتیم، چون رادیو جوان احتیاج به پشتوانه داشت، چون شبکه نو، بدون پشتوانه و
تجربه نمی‌تواند راهش را بدرستی پیدا کند و آن را ادامه دهد. با این انگیزه به رادیو
جوان رفتم و تا امروز هم با این رادیو همکاری می‌کنم.
البته اگر علاقه شما به جوانان نبود، شاید حضور شما به نتیجه مثبتی نمی‌رسید؟
دقیقا همین‌طور است.
من با جوان‌ها براحتی ارتباط برقرار می‌کنم. با همکارانم که آنها
هم جوان هستند رابطه خوبی دارم، چون نمی‌خواهم تفاوت سنم مانعی برای ارتباط
صمیمی من با جوان‌ها شود.
از طرفی ذهنم را به روز می‌کنم و با مطالعه زیاد و دقت روی جوان‌ها، دغدغه‌های آنها
را پیدا می‌کنم و توجه دارم تا نوع طنزی را که آنها دوست دارند در برنامه‌هایم اجرا
کنم.
رادیو چطور می‌تواند اعتماد جوان‌ها را به خود جلب کند؟
رادیو باید به نیازها و خواسته‌های جوان‌ها دقت کند و آن چیزی را پخش کند که آنها
می‌خواهند.
من به عنوان تهیه‌کننده باید چیزی را که جوان می‌خواهد، تهیه کنم، البته
باید به منطقی بودن این خواسته‌ها هم توجه شود و برای برآورده کردن نیاز مخاطب
جوان، رسالت رسانه نادیده گرفته نشود.
تهیه‌کننده یک برنامه، هماهنگ‌کننده بخش‌های مختلف برنامه نیز هست. شما این هماهنگی را چگونه انجام می‌دهید؟
من برای این که با مخاطب هماهنگ شوم باید ابتدا در گروه خودم هماهنگی به وجود
بیاورم و این هماهنگی پس از چند جلسه تمرین و همکاری به وجود می‌آید، اما برای
ادامه کار، سردبیر، کارگردان، نویسنده و بازیگر باید یک فرمانده داشته باشند و این
فرمانده مدیریت کار و مسوولیت پاسخگویی به مخاطب و شبکه را به عهده بگیرد،
چون اگر 2فرمانده بخواهند یک کار را فرماندهی کنند، حتما به شکست منجر می‌شود.
این عامل باعث می‌شود همه با هم کار کنیم، اما با فرماندهی یک نفر و همه
پیشنهادها و نقطه نظرات به او انتقال داده می‌شود.
از قدیم این قانون بوده و هنوز هم هست، چون اگر نباشد هرج و مرج پیش می‌آید.
شما از یک جوان علاقه‌مند به تهیه‌کنندگی چطور استقبال می‌کنید؟
ما قرار نیست تا ابد در رادیو کار کنیم به همین دلیل، خوشحال می‌شوم که تجربیاتم
را به نسل جوان منتقل کنم، درست است که علاقه‌مندان به رادیو باید توانایی و
استعداد داشته باشند و مطالعه را هم نادیده نگیرند، اما به هر حال من هم باید
تجربیاتم را به جوان منتقل کنم، من رادیو را منبع درآمد نمی‌دانم بلکه آن را زندگی
می‌بینم که بیش از 40 سال از بهترین روزهای عمرم را در کنارش بودم.
حال این تجربه ارزشمند باید به جوان‌ها منتقل شود که خیلی‌ها آمدند و آموختند و الان هم تبدیل به تهیه‌کننده‌های معروفی شده‌اند.
چرا همه علاقه‌مندان به تهیه‌کنندگی نمی‌توانند موفق شوند؟
در کار ما بیش از هر چیز به مطالعه و شناخت مسائل اجتماعی نیاز است؛ مطالعه
درباره موسیقی، شناخت مخاطب و ... مثلا یک جراح قلب صرف این که چند جراحی
را از نزدیک دیده باشد، نمی‌تواند بدون مطالعه، تجربه و تخصص جراحی کند، باید
آمادگی لازم را داشته باشد. تهیه‌کننده هم همین طور، ما تجربه داریم اما کسی که
می‌خواهد بیاموزد. با تجربه تنها نمی‌تواند تهیه‌کننده شود، باید شرایط لازم را هم
داشته باشد.
آیا برنامه‌ای هم هست که دوست داشته باشید آن را تهیه کنید، اما تاکنون امکانش فراهم نشده باشد؟
یکی از آرزوهایم این است که داستان شازده کوچولو را تهیه کنم.
از زمانی که تازه وارد رادیو شده بودم این موضوع در ذهنم بوده و هست، حتی تمام کارهای مقدماتی‌اش را هم فراهم کردم و فقط منتظر عملی شدن آن هستم.
سیستم دیجیتال چقدر در برنامه‌سازی به شما کمک می‌کند؟
فناوری جدید، برنامه‌سازی را خیلی راحت کرده اما لذتی که برنامه‌سازی با سیستم
آنالوگ دارد در سیستم دیجیتال نیست، چون حس ندارد، مثلا صدای نی به شکل
کامل و واقعی از کیبورد دیجیتالی تولید می‌شود، ولی هیچ وقت حس دمیدن یک
انسان را به نی در شکل واقعی ندارد.
آینده رادیو را با سیستم جدید دیجیتال چطور می‌بینید؟
رادیو از نظر تکنیک پیشرفت می‌کند و مخاطبان هم خودشان را با نوع جدید برنامه‌ریزی
وفق می‌دهند.
*با تشکر از بازدید شما . هر گونه استفاده از متون و تصاویر این وبلاگ ممنوع میباشد . *
- ۹۲/۰۷/۲۱
- ۷۵۹ نمايش
