جوان و جوانه

گفتگویی زیبا و جذاب به بهانه روز رادیو با پیمان طالبی ، گوینده شبکه رادیویی جوان در جوان و جوانه 

رادیو رسانه لحظه‌هاست

پیمان طالبی : چهارم اردیبهشت روز رادیو را به همه تبریک می‌گویم و به شخصه می‌توانم بگویم زندگی خودم را مدیون رادیو هستم و تا ابد عاشق رادیو می‌مانم . 

*اقای طالبی چطور میشه رسانه مثل رادیو اینقدر پر مخاطبه ؟

شرایط زندگی مردم طوری شده است که کمتر با رسانه‌ها در ارتباط هستند ولی با رادیو می‌توانند در اتوبوس و تاکسی همراه باشند. رادیو مونس و همراه مردم است؛ می‌توان گفت مردم ارتباط خوبی با رادیو دارند و رادیو یک کار روتین است. چراکه رادیو اطلاع رسانی را لحظه به لحظه انجام می‌دهد و می‌تواند به شکل آنی خبرها را در یک برنامه زنده هم پخش کند. 

با توجه به اجرای خودم در برنامه پر مخاطب صبحگاهی رادیویی عکس العمل‌های خوبی از مردم دیدم، اینکه در یک برنامه درباره محیط زیست صحبت کرده و بازخوردهای خوبی از مردم گرفتم، شاید خواستار این هستند که یکی باشد تلنگری به آن‌ها بزند. 

*میشه معیار تسلط یک گوینده رادیویی رو برامون بگین ؟

گوینده باید میکروفن دیده باشد، هر اندازه هم که گوینده دوره دیده باشد، فن بیان بداند، صدای گوینده خوب باشد، تا زمانی که در برنامه زنده قرار نگیرد، نمی‌تواند حضور موفقی داشته باشد.

پس باید تجربش خیلی زیاد باشه 

بله ، تجربه مسئله بسیار مهمی است باید با شنونده همزاد پنداری کنیم، شعاری صحبت نکرده و با زبان خود مردم با آن‌ها صحبت کنیم. 

*معیار یک برنامه رادیویی خوب چطور ، بخصوص در شبکه جوان ؟

 ابتدا محتوای برنامه حرف اول را می‌زند و مسئله بعدی فرم برنامه است که چطور و چگونه ساخته شده را ارائه دهیم. 

* از خاطرات تلخ و شیرین رادیویی برامون بگید 

جمله به جمله حرف زدن در رادیو خاطره است. به نظرم رادیو رسانه لحظه‌هاست، یکی از خاطرات شیرینی که در این چند سال برایم رخ داد، در یک برنامه با کارشناس برنامه صحبت می‌کردیم، در طول این 10 دقیقه کارشناس در مورد چگونگی و ویژگی‌های پیراهن و تنوع رنگی آن و نوع دوخت و دوز صحبت می‌کرد که من به اشتباه پیراهن را تیر آهن شنیده !!! و با گفته‌های او مخالفت می‌کردم که این گفتگو تا مدتی باعث خنده و شادی دوستان بود. 

همیشه اعلام فوت هنرمندان عذاب آورترین خاطره تلخ من به حساب می‌آید، به شخصه دوست ندارم از این دست خبرها اعلام کنم. اعلام خبر فوت «مرتضی پاشایی» در برنامه «ضرب آهنگ»، خاطره‌ی دردناک برای من است. 

در اخر باید بگم که :

 حتی با پیشرفت‌هایی که در این عرصه جدید داریم، خیلی از  رسانه‌ها فراموش می‌شود و به مردم ثابت می‌شود که همه رسانه‌ها فراموش می‌شوند ولی رادیو همچنان باقی می‌ماند .