خیابان بهشت
دوشنبه تیر ۱ ۱۳۹۴
ماه رمضان که بشود آدم رویش میشود مستقیم قربان صدقهات برود و بگوید که چه بارها وقتی نامه عاشقانهات را میخوانده برای عشق و تنهایی عظیم و بی مثال تو غصه خورده است ...آدم رویش میشود بگوید که چقدر دلش برای شگفتانههای میهمانی تو تنگ شده چقدر دلش از آن لقمههای نورانی میخواهد که تو شبهای مهمانی به اصرار در دهان روح و قلب آدم میگذاری که تا سال بعد همین موقع ضعف نکند.. آدم دلش میخواهد هی با تو حرف بزند و تو چقدر بزرگ وکریمی که جوری در میهمانی با آدم تا میکنی انگار نه انگار که تو همه کارها را صاف و صوفش کردهای، آبروداری کردهای ... راستی واقعاً چند تا از فرشتههایت را مأمور جمع کردن سر به هواییهای من کردهای...
*با تشکر از بازدید شما . هر گونه استفاده از متون و تصاویر این وبلاگ ممنوع میباشد . *
- ۹۴/۰۴/۰۱
- ۴۸۱ نمايش
بسیار متن زیبایی بود
دستتون درد نکنه
خدا همه ی مارو به راه راست هدایت و عاقبت به خیر کنه